با پایان دوره اول درمان این کودکان در بیمارستان ساسان تهران، تصمیم وزارت بهداشت و وزارت آموزش و پرورش برای ادامه درمان در بیمارستان فاطمه الزهرا، برخی از خانوادههای این کودکان به خصوص آنهایی را که دچار آسیب بیشتری شدند با نگرانیهایی رو به رو کرده است.
انگشتهایی که قرار بود قطع شود
به گزارش سلامت نیوز به نقل از قانون ؛ از ۲۳ شهریور ماه هشت تن از ۱۲ دانش آموز آسیب دیده، سیما مرادی، اسمعه دروی، نادیا صالحی، اسرین معروفی، آمنه راک، آرزو طاهرآبادی، سیما شادکام و مبینا پرکام برای درمان به تهران آمدند. آنها ابتدا در بیمارستان ۱۵ خرداد بستری شدند، سپس به دلیل اعلام کادر پزشکی و مسئولان بیمارستان مبنی بر اینکه از عهده درمان این کودکان بر نمیآیند، به بیمارستان ساسان منتقل شدند. طبق اظهارات خانواده این کودکان، تیم پزشکی بیمارستان ۱۵ خرداد تصمیم به قطع انگشتان دست آسیب دیده برخی از کودکان داشتند، در حالی که عمل ترمیم انگشتان آنها در بیمارستان ساسان موفقیت آمیز بوده است.
وزارتخانهای که پول ندارد
با پایان دوره اول درمان این کودکان در بیمارستان ساسان تهران، تصمیم وزارت بهداشت و وزارت آموزش و پرورش برای ادامه درمان در بیمارستان فاطمه الزهرا، برخی از خانوادههای این کودکان به خصوص آنهایی را که دچار آسیب بیشتری شدند با نگرانیهایی رو به رو کرده است. تجربههای تلخ گذشته در بیمارستانی دولتی در تبریز که 6 نفر از کودکان در آن بستری بودند یکی از دلایل نگرانی برخی خانوادهها برای ادامه درمان در بیمارستان دولتی فاطمه الزهراست. شهین غلامیفعال حقوق زنان و کودکان که پیگیر روند درمانی این کودکان است در گفتوگو با «قانون» ادعا میکند که در بیمارستان تبریز رفتار درستی با کودکان نشد و همچنین نادیا صالحی به دلیل تزریق با سرنگ آلوده دچار قارچ خونی شد. غلامیمعتقد است شرایط خاص این کودکان و بهبودشان نیازمند درمان در بهترین بیمارستان و استفاده از بهترین تیم درمانی شامل جراحان، فیزیوتراپیستها و روان پزشکان است. در حالی که به دلیل آموزشی بودن بیمارستان فاطمه الزهرا، بیشتر کادر درمانی این بیمارستان از رزیدنتها تشکیل شده است.
علاوه بر مواردی که این فعال حوزه کودک مطرح میکند، باید گفت حتی در صورتی که همان کادرپزشکی بیمارستان ساسان هم به بیمارستان فاطمه الزهرا منتقل شوند، به نظر میرسد روند کند نوبت دهی در بیمارستان فاطمه الزهرا انجام جراحیهای به موقع و جلسات منظم ویزیت این کودکان را دچار مشکل خواهد کرد. لازم به یادآوری است که پس از وقوع حادثه، تاخیر در انتقال کودکان به بیمارستان و شروع درمان اولیه، سبب بروز گوشت اضافی و عفونت در نقاط آسیب دیده این کودکان شد. برای جلوگیری از این مشکلات شاید بهتر بود هر دو مسئولیت درمان و هزینه به وزارت بهداشت داده نمیشد تا وزارتی که خود از طرفی خدمات میدهد، از طرف دیگر نگران هزینههای این خدمات نباشد. همچنین به دلیل وقوع این حادثه در مکانی دولتی (مدرسه) انتظار میرود دولت برای درمان این دانش آموزان هزینه و توجه ویژهای قائل شود.
مشکلات خانوادههای دختران شینآباد
علاوه بر مشکلات ذکر شده در فرآیند درمان جسمانی ، واضح است که این کودکان در راستای بهبودی و علاوه بر نیازهای درمانی، مانند هر کودک دیگری نیازهای اساسی دیگری نظیر بهرهمندی از تغذیه، پوشاک و تفریحات مناسب دارند که باید مورد توجه دولت قرار گیرد. از این رو، به نظر میرسد خانوادههای این کودکان نیز به حمایت بیشتری نیاز دارند. از زمان وقوع حادثه، پدران آنها ۱۰ ماه است که کارهای خود را از دست دادهاند و زمان خود را صرف پیگیری درمان کودکانشان کردهاند. با این وجود، حقوق بیکاری به این پدران پرداخت نمیشود و به ادعای برخی از آنها فاکتورهای هزینههای آنها، با تاخیر و گذراندن فرآیندهای بوروکراتیک پیچیده نقد میشود. از طرف دیگر، خانوادهها فرزندان دیگر خود را به دلیل متقبل نشدن هزینههای رفت و آمد آنها توسط دولت نمیتوانند همراه خود به دیگر شهرها ببرند. برخی از خانوادهها کودکانی دارندکه در شین آباد مشغول تحصیلاند و نمیتوانند شهر خود را ترک کنند. از این رو، عمده نگرانی مادران این است که با هر بار اقامتشان در شهری غیر از پیرانشهر فرزندان دیگر آنها بدون سرپرست و مراقب باقی میمانند و از طرفی دیگر نمیتوانند فرزندان آسیب دیده خود را در روند سخت درمان همراهی نکنند.
نیازهای روانی کودکان شینآباد
همچنین باوجود وعدههای داده شده تا به حال هیچ روانشناس و روانکاوی با کودکان ملاقات نداشته است. طبق توضیحات خانوادهها، ترسهای پیاپی و کابوسهای شبانه، بیحوصلگی و عصبی بودن نشان از نامناسب بودن وضعیت روحی و روانی کودکان پس از حادثه است. با پیگیری برخی از فعالان حوزه کودک در روزهای گذشته، چند تن از روان درمانان داوطلب شدهاند تا با هر بار حضور کودکان در تهران با آنها دیدار کنند و از این طریق تلاش میشود چنین جلساتی به صورت بلند مدت در پیرانشهر نیز برای آنها فراهم شود تا فراسوی وعدههای دولتی شرایط بهبود روانی این کودکان فراهم شود.
دستهای مهربان هنرمندان
چند تن از فعالان حوزه کودک در روزهای پایانی اقامت کودکان در تهران تلاش کردند تا با حضور خود کنار این کودکان روزهای متفاوتتری برای آنها رقم بزنند. 6 نفر از این کودکان چهارشنبه گذشته برای تماشای تئاتر کودک (گروه تئاتر مفید) و نمایش عروسکی در خانه هنرمندان حاضر شدند. در این میان، حمیدرضا اردلان، رئیس خانه هنرمندان به آنها وعده داد تا نمایشگاهی از نقاشیهای آنها در داخل و در خارج به صورت بینالمللی هر 6 ماه یک بار برپا شود. همچنین، با هماهنگی تعدادی از فعالان حوزه کودک، هفت نفر از این کودکان پنج شنبه گذشته در برنامه زنده تلویزیونی عمو پورنگ در شبکه دو سیما حاضر شدند و از این طریق به جشنواره فیلم کودک و نوجوان که در این هفته در اصفهان برگزار خواهد شد، دعوت شدند.
فردای کودکان شینآباد چگونه است؟
فرزانه جلالی، فعال حوزه زنان و کودکان که در این برنامهها همراه دختران شینآباد بود به خبرنگار قانون میگوید: تا به حال افراد زیادی به ملاقات کودکان آمدهاند، و با اینکه آنها در حال سپری کردن فرآیند سخت درمان خود هستند اما از گذراندن وقت خود با دیگران و بازی کردن با آنها بسیار خوشحال میشوند. در این چند روز واضح بود که کودکان شرایط روحی مناسبی ندارند و خنداندن آنها کار سادهای نیست. از طرف دیگر، آنها بسیار مهربان و صمیمیاند و به راحتی میتوان با آنها رابطه دوستی برقرار کرد. این فعال حوزه کودک، معتقد است که کنشهای امروز ما تعیین کننده فردای این کودکان است و آنها وضعیت خود را در آینده، نتیجه تصمیماتی خواهند دانست که اکنون برای آنها گرفته میشود.
جلالی با بیان اینکه ادامه درمان دانش آموزان در بیمارستان ساسان و پرداخت حقوق بیکاری پدران باید در اولویت اقدامات مسئولان قرار گیرد، خاطر نشان میکند: علاوه بر این، بیمه مادام العمر کودکان آسیب دیده و تضمین حقوق آنها در آینده از دیگر خواستههای خانوادههای آنها در بلند مدت است. همچنین علاوه بر مسئولیتهای دولتی، حضور فعال گروهها و نهادهای مدنی و حمایتهای آنها در فرآیند درمان جسمانی و روانی و حمایت کودکان و خانوادههایشان تضمین کننده آینده این کودکان به عنوان زنان فردای جامعه است.
نظر شما